Senin, 11 Februari 2013

NUTUR KETULAR


Ana ing sawijining kerajaan kang aran  Banyu Niru, kasebut wong kang gagah perkasa ngungkuli Gatot Kaca Mata, yaiku aran Mandananu.
Dheweke due kakang kang aran  Arya Due Tangga kang biasa dijuluki Sutrisna.
Embuh kepiye disit-disite julukan kue dadi sah.

Ceritane, sawijining dina Mandananu lagi berburu nang hutan  Karangan. Dheweke nemukake kewan angsa putih sing rupane bagus banget.
Mandananu mikir eman-eman yen arep mateni angsa kue.

Nah...  jajal, apa sing arep di lakokake mandananu karo angsa putih???
Yuh... deleng bareng-bareng  nang TKP...

Mandananu : ih... masa allah... angsa koh ayunehh...! anu meh sapa yah?
Jan, arep di mangsa koh ya eman-eman...
Loh, tapi deneng ana dom cantele mbireng kaya kie? Maksude apa?
Hahaaa... kebeneran  kie, benikku ilang siji, kena go ngganteni lah.

Dumadakan.... angsa putih maumalik dadi wong wadon sing rupane ayune ora poll.

Mandananu : busyeettt.... sapa  koe? Deneng ijig-ijig anu...???
Marirapih     : aaa..... alhamdulillah ya gusti....
Ealah kang... kesuwun banget yaaa...
Akhire, nyong dadi menungsa maning...
Kesuwun wis nyopotna dom cantel kutukan  kue...
Mandananu : apaaa...?? dom cantel kutukan....?? hih... ora sida tek enggo.
Anu maksude kepriwe koh? Sampean tes di kutuk apa?
Marirapih     : seh genah iya koh kang.wis 17 tahun nyong dikutuk dadi angsa.
Enggane ya, ulang taune nyong wis ping 17 ora dirayakena. Melasi banget mbokk??
Mandananu : klamite... sempet-sempete agi dikutuk mikirna ulang taun....
O iya, jenenganmu sapa koh?
Marirapih     : ehemm.... jenenganku kie ya sing apik dhewek se jagat dewa batara. Marirapih.
Lah jenenganmu sih sapa kang?
Mandananu : aja maning jenenganku, apik dhewek nek dhewekan. Mandananu.
Marirapih     : mandan apa?
Mandananu : mandananu...
Marirapih     : nah iya mandan apa?
Mandananu : genah  mandananu koh...
Marirapih     : kepriwe janeh... ditakoni bener-bener...
Mandananu : ihh... bocah,,, maksude ya, jenenganku  kue Mandananu. Masa urung genah?
Marirapih     : ooaalaahhh kang...kang.... ya siki wis genah.
Heheee... maklum, tembe tumon  jenengan  kaya kie.
Mandananu : wah,,, wareg ya ngomong karo sampean.
Marirapih     :biasa bae mbok....
Mandananu : gieh, sampean  kie wong endi asline? Ya mbok sinawane nyong bisa mbantu
Njujugena bali...
Marirapih     : wahh... sumpret apa??? Yakinlah kang, sampean  jan wong sing eman banget .
Nyong kie sebenere putrine kanjeng Pitmini, kerajaan Mangunancur. Sampean wani apa njujugna nyong balik menganah?
Mandananu : oaalaahhh.... jebule putrine kanjeng Pitmini toh...
Lah ya jelas wani lah, wong nyong be tau dadi ketua prajurit nang kerajaanmu mbien.
Marirapih     : iaalaahh, pancen dunya kie ambane ora kaya godhong kelor ya? Yuh kie, wis
Arep peteng. Bali siki lah.



Tumibane ing kerajaan Mangunancur, Mandananu sowan ngaterake Marirapih maring kanjeng Pitmini. Nanging, sakdurunge kanjeng Pitmini durung ngerti yen wong wadon ana ing sandinge Mandananu kui putrine.

Mandananu : Assalamu’alaikum kanjeng
K. Pitmini    : wa’alaikumsalam  Mandananu, wah... lawase ora silaturrahmi ngeneh sampean.
Kan ngendi bae kie ceritane?
Mandananu : hehee... nggih pangapuranipun kanjeng, kulo seg sami sibuk niki. hehee
K. Patmini   : oh iya iya, lah kie sapa man? Oh... koe arep njaluk donga restu apa? Iya iya,
Tenang bae, kapan arep mbaranggawe? Nanggap wayange dhalang kenthus bae ya?
Mandananu : anu kanjeng,,,, sabar riyin.. kulo badhe matur riyin niki nggih...
Dados, kawulo mriki sepindah badhe silaturrahmi. Kaping kalihipun ngateraken putrinipun kanjeng nggih punika Marirapih kangsampun 17 taun ical.
nikilah kanjeng, putrinipun panjenengan....
K. Pitmini    : haaahhh.... appaahhh...??? putrine nyong? Marirapih...
koe anakku...? temenan kie? Owh... oww....
Marirapih     : inggih biyung... kulo Marirapih. Kang mandananu kang sampun nulungi kulo                       dados menungso malih. kulo kangen sanget kalian biyung....
K. Pitmini    : ooo... anakku... biyung apamaning, kangene ora poll karo kowe nduk....
Uwis aja pecicilan maning ya, ngko mbok dikutuk maning lah.,
Marirapih     : inggih biyung,,, kulo badhe manut kalian biyung,,
K. Pitmini    : Mandananu, maturnuwun banget ya... yakin ora nglembo kie gulih maturnuwun
Mandananu : biasa mawon kanjeng.... mbok sampun sering lah, heheehe....
K. Pitmini    : o iya, tunggalmu mesti seneng banget nek krungu kabar kie. Ngko tek celuke
Ya..., Balsemi..... balsemiii....!!! kie tak kandani nduk...
Balsemi         : wonten nopo yung...? eeealaahhh... Kang Mandananu,,, masya allah... jan
Tambah anu bae koh... hehehe...
Loh sapa koe, deneng karo kang mandananu? Leh njagong kue diaturlah. Ora usah perek-perek.
K. Pitmini    : husshhh.... sopan lah ya... kie tek tidoki. Cah ayu kie tunggalmu sing mbien
Ilang wis 17 taun.
Balsemi         : nopoh...? Maarirapihhh...??? kulomboten percaya biyung. Niki mesti goroh.
Aja macem-macem koe bocah... lah terus, nangapa mengeneh karo kang mandananu?
Marirapih     : nyong ora nglemboni mbokayu Balsemi. Nyong pancen Marirapih. Nek ora
Percaya kie tanda lairku nang lengen. Nang jagat kie mung nyong tok sing due tanda lair kaya kie.
Mandananu : apa sing di kandakena Marirapih kue bener balsemi, pas nyong agi berburu
Nang hutan karangan, nyong weruh angsa putih sing ayu banget. Mbasa tek pereki ana dom cantele. Terus tek jiot domme, malah malik dadi Marirapih kie.
Balsemi         : dadiii... dadi... kangmandananu sing wis nulungi Marirapih??? Ooww... :’(
K. Pitmini    : sing mandan kewes ya salaman apa rangkulan disit lah klamite... tunggal koh...
Mandananu : nah... tugasipun kulo sampun rampung niki kanjeng. Sampun dalu niki, dados          badhe pamit.
Marirapih    : ehm.... kang... sedela ngeneh...
Mandananu : iya, ana apa yah mar?
Marirapih    : hehee... sepisan maning matur kesuwun banget ya...
Mandananu : ya arep ping akeh maning be ora papa koh... hehee
Marirapih    : anu kang, njaluk nomer hapene lah. Mbok engko ana perlu kan mung gari SMS.
Mandananu : oh iya bener. Tapi aja di tidokna sapa-sapa ya, kie mung koe karo nyong tok
Sing ngerti. Okkee...!
Marirapih    : okkeh kang... siippp, tulis nang kene bae ya.
Mandananu : lah nomermu sih ndi mar?
Marirapih    : kangmandananu maninga... nyong ya urung tuku HP lah. Gampang ngesuk
Sampean tek SMS.
Mandananu : oh iya yah... hehee... ya wis. Nyong bali ya, dadaaahhh.... assalam’alaikum...
Marirapih    : iya kang, wa’alaikumsalam.... ati-ati ya... dadaaah...



Ing kerajaan Banyu Niru

Mandananu : kangmas... nang ndi rika?
Sutrisna      : ooii, kie nang ngisormu. Deneng mbene balik koe?
Mandananu : nyong kan Mangunancur kang.
Sutrisna      : hah... ngapa koe nganah-nganah???
Mandananu : dadi ceritane kaya kie kang...

Sakwise di ceritakake kadadeane dening Mandananu, Aryo due Tangga alias Sutrisna banjur penasaran. Kepengin ngerti putrine pit mini sing jerene ayu banget kue.
Dheweke arep teka maring Mangunancur kanthi alasan arep utang beras.

Mandananu : kangmas.... wis awan kie, tangi... yuh jere arep mancing paus.
Sutrisna      : duhh... dimas, nyong agi mandan lara untu kie. Koe mancing dewek bae ya...
Mandananu : uualaahhh.... mulane aja mangan ati bae... ya wis di mari-mari ya kang...
Sutrisna      : ya... yaaa... nganah, ati-ati dimas...

Mbasa mandananu wis lunga, Aryo due tangga menyat. Banjur dandan arep aring kerajaan Mangunancur.








Ing kerajaan Mangunancur

Sutrisna      : sugeng enjing kanjeng Pitmini....
K. Pitmini   : enjing sugeng Arya due Tangga sutrisna,,,, sue ora ngeneh, kepie kabare lek?
Sutrisna       : sae sanget kanjeng, alhamdulillah... lah mangunancur pripun kabaripun          kanjeng?
K. Pitmini   : ya kaya kie lah, terus-terusan ancure di wangun.
Sutrisna       : kados niki kanjeng, rawuhipunkulomrikiwonten perlu kang penting sanget.
K. Pitmini   : perlu apa sutrisna? Apa sing bisa tek bantu? Ngomong bae...
Sutrisna       : anu kanjeng... kulo badhe utang beras.
K. Pitmini   : iyalah klamite... apa kerajaanmu ora panen aryo?
Sutrisna       : sanes kados niku maksudipun kanjeng. ngaten, kerajaane kuloseg nampi
Musibah kemalingan beras totalipun sewidak rolas ton.
K. Pitmini   : innalillahiii... malinge rosa temenn... ya ya, koe butuh pira berase?
Sutrisna       : mboten kathah kanjeng, namung 2 kilo tok ngge kondangan teng daleme RT’ne.
K. Pitmini   : ualahh klamite... ujarku sepira. Ya ngko tek wei bae. Ora usah di saurutang.
Balsemiii.... balsemii... gawe wedang 2 nduk....
Balsemi      : ealah... kang due tangga toh, deneng ora karo kang mandananu kang?
Sutrisna       : mandananu lagi mancing bal, dadi ora melu.
Balsemi      : yahh... kangen jee...
Sutrisna      : o nggih, kanjeng... ture mandananu, putrinipun penjenengan si Marirapih       sampun wangsul nggih?
K. Pitmini    : iya sut, owalaahhh... mbok nyong seneng banget. Berkat Mandananu loh...
Sutrisna      : lahn saniki teng pundi kanjeng?
K. Pitmini  : nang ndi ya nduk?
Balsemi      : biasa biyung, seg lenjehan teng taman ngajeng. Mboten nate mirsani taman sih...
K. Pitmini  : oya, jukutna beras 2 kilo  nganah kie go Due Tangga.
Balsemi      : hahhh...? beras...? lah deneng...
K. Pitmini  : uis aja protes... jukutna bae...

Sakwise dijupukna beras, Aryo Due Tangga balik liwat taman ngarep. Sengaja ben bisa weruh Marirapih.

Sutrisna      : ehemm... sampean sing jenenge Marirapih ya?
Marirapih   : iya... bener. Lah sampean sapa?
Sutrisna      : Aryo due Tangga. Panggilane Sutrisna.
Marirapih   : oh, terus...?
Sutrisna      : pancen bener ya, omongane adikku. Sampean kie ayu pisan...
Marirapih   : adimu...? sapa sih?
Sutrisna      : adikku, Mandananu
Marirapih   : kang mandananu...??? wahhh ngomong nyong ayu....?? eealaaahh... senengeeh...
Siki nang ndi yah? Aku kepengin ketemu koh, kangen banget...
Sutrisna      : biasa baaee mbook... kieh tek tidoki ya, tunggalmu kae si Balsemi kue wis
Seneng disit aring Mandananu. Mulanee.. mending kari nyong bae sii...
Marirapih   : eaalaaah.... masaa mbokayu Balsemi seneng aring Kang Mandanu? Eh tapi kan, kang mandananu ora seneng mbok?
Sutrisna      : seh... tapi kan, kae bocah loro anu wis sering dolan bareng kit cilik. Ya kewes...
Marirapih   : lah... tapi kan urung dadi calone ye,,, wingi be telfon nyong koh...
Sutrisna      : apa koe ora rikuh karo  Balsemi lah?
Marirapih   : rikuh sih nangapa? Wong dosa be ora koh...
Hih,,,, aku kepengin ngerti kerajaan Banyu Niru luh,, sampean arep bali mbok?
Nyong melu ulih?
Sutrisna      : ouhhh... ya ulih banget lah, yuh melu....

Saktekane nang Banyu Niru, Mandananu wis agi leyeh-leyeh keselen tes mancing. Mandananu kaget setengah urip weruh kang mase mlaku bareng karo wong sing di tresnani.

Marirapih   : kang mandananu....???
Mandananu : Rapiiihh...?
Marirapih   : kang, aku kangeeen...
Mandananu : pada bae rapih,, nyong be kangen banget karo sampean...
Tapi deneng sampean jalan-jalan karo kang mas due Tangga...
Marirapih   : owh... tenang bae kang, nyong mung njaluk dijujugna tok. Anu miki kebeneran
Kang due tangga kan kana. Dadi balike nyong melu...
Sutrisna      : ehm... dimas, miki koe ditakokna nang balsemi. Jere kangen kae...
Mandananu : lah kue si wis biasaaa... ora pikir lah
Marirapih   : yeesss... kue mbok kang, kang mandananu kue ora seneng aring Balsemi...
Sutrisna      : lah ya ngonoh lah... karepe, balsemi go nyong bae ya kena lah.
Mandananu : nnaaahh,.... ssetujuuu bangeet yakin kangmas... cocok kue, yesss
Marirapih   : iya bener kang, mending rika sing karo balsemi. Kan kakange karo yayune, lah
Adine ya karo adine lah yaaa...  heehee...
Sutrisna      : asal adiku bombong ya nyong bombong lah...
Mandananu : kapan kie arep lamaran bareng menganah?
Marirapih    : apaaahh?? Lamaran...? cepet temen kang? Ih tapi ora papa dink... heheee
Sutrisna      : telpun aring biyung lurah disit kon makili rama biyunge dewek dimas.
Mandananu : ooo, iya... iya... siipp kangmas.
Marirapih    : ya wis kang, kang mandanu jujugna nyong bali disit ya... wis arep peteng jee....
Mandananu : okeeh diajeng... yuh capcuss....



Ora let sue, biyung lurah teka aring istana Banyu Niru. Daulat maring undangane Aryo Due Tangga lan Mandananu kanggo seserah lamaran maring istana Mangunancur.

B. Lurah     : assalamualaikum lek....
Sutrisna      : waalaikumsalam biyung lurah..., sampun di tunggu niki... ngaten biyung lurah.
B. Lurah     : kepriwe lek, anu ana apa dneng telpun biyung kon ngeneh.?
Sutrisna      : niki kulo kalian dimas mandananu badhe nyuwun tulung dateng biyung lurah.
Biyung lurah kan mpun ngertos rama biyungipunkulosegliburanteng luar negeri. Dadoskulo badhe nyuwun biyung lurah ken makilaken atur lamaran dateng putri putri balsemi kangge kulo, lan putri marirapih kangge dimas.
B. Lurah     : oaaalaah lek... ya bener,, bener... sampean cah loro pancen wis wayahe due
Cekelan. Ya jelas tek bantu,, tenang bae.. kapan mangkate? Siki apa? Yuh...
Mandananu : yuh...
Sutrisna      : hussh... ngawur koe dimas, cepet temen...
Mandananu : ora masalah lah kangmas, nunggu apa maning sih...
B. Lurah     : iya bener lek, jerene wong jawa kue... lewih cepet lewih... aapiiikk...
Mandananu : kue mbok kang, wong jawa kue pinter-pinter...
B. Lurah     : dari pada ngko direbut wong lia kepriwe heyuh...?
Sutrisna      : hm... ya wis lah... nyong manut bae.
B. Lurah     : assiiikk.... yuh mangkat

Ing kerajaan Mangunancur


B. Lurah     : Assalamu’alaikum yaaa ahli istana...
K. Pitmini   : Wa’alaikumsalam yaa tamuuu...
Eeeee... jeng lurah, monggo pinarak mriki... kalian cah gagah toh...
B. Lurah     : inggih niki kanjeng, badhe kepareng matur
K. Pitmini   : kepripun jeng, wonten nopo...?
B. Lurah     : tapi sederenge, marirapih kalian balsemi ken mriki riyin nggeh kanjeng...
K. Pitmini   : ooo... nggih saged, Balsemiiii....!! Marirapih.....!!! ngeneh nduk... ana tamu...
Marirapih    : eee... Kang Mandananu..., haiii
Mandananu : haii... rapih...
Sutrisna      : haiii Balsemi....
Balsemi      : hem...
K. Pitmini   : nah... saniki sampun kempal toh? Monggo jeng badhe matur napa?
B. Lurah     : ehem... bismillah... dados bidhalipun kulo teng mriki, sepindah badhe
Silaturrahmi kalian kanjeng sak pamongipun. Kaping kalihipun, kulo punikaa makili romo lan biyungipun Kang mas Aryo due tangga lan dimas mandananu kangge nglamaraken putrinipun panjenengan inggih punika putri Balsemi lan putri marirapih. Dados, aryo due tangga badhe nglamar putri balsemi, lan dimas mandananu badhe nglamar putri marirapih.
K. Pitmini   : oaalaaah... alhamdulilah jeng, silaturrahminipun panjenengan niku kulo aturi
Maturnuwun sanget. Lan kangge lajengipun, babagan lamaran, kula serahaken mawon teng putri kulo. Sebab, kulo putri kulo kang badhe mlampaih masa depanipun toh...?
Marirapih    : kulo purun biyung,,, mboten masalah.. hehee
Mandananu : ooo... marirapih,,, jawabanmu kayata es batu...
Marirapih    : lha kok, es batu kang?
Mandananu : sebab sampean wis nganyesna atiku...
Marirapih    : heheee.... kang mandananu bisa baaeee lah....
K. Pitmini   : alhamdulillah... lah kowe keprie nduk balsemi?
Balsemi      : kulo... anu,,, pripun nggih biyung?
Sutrisna      : intrupsi kanjeng.... sak umpami putri balsemi mboten purun, kulo nggih mboten
Nopo-nopo... sing penting rayi kulo sampun kalian putri marirapih...
Balsemi      : lho, sinten sing mboten purun biyung? Kulo purun kok, dilamar kang due tangga
B. Lurah     : alhamdulillah.... kanjeng, sedoyo pangrenteg sampun kajibah. Mugiyo sang
Hyang widhi maringaken berkahipun dumateng kito sedoyo.

Pamiarso, menika wau kisah Nutur Ketualaran ingkang saged kawula sakkanca bektokaken dumateng pamiarso sedoyo.
Bilih anggenipun kathah kalepatanipun, kawulo sak konco nyuwun dipun pangapuro.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar